Tiki Taky, Praha
Anderhalve week geleden was ik een weekendje in Praag. Mara opzoeken. Geslaagd weekend, erg leuk elkaar weer eens te zien en te spreken. En ik was ook nog nooit in Praag geweest. Prachtige stad, gezellige sfeer en we hadden nog eens fantastisch weer ook. En Praag had een extra bonus daar nog eens bovenop: een heuse tikibar! Die moesten we natuurlijk even aandoen. En aldus geschiedde.
De tikibar draagt de naam Tiki Taky en ligt enigszins buiten het echte centrum. Het is een vrij kleine tent, en daarom best knus. De aankleding was creatief gedaan. Niet de luxueuze ambiance die ik op foto’s van Trader Vic’s Londen bespeur, maar veel meer zelf bedacht en samengesteld. Het budget zal ook anders zijn geweest. Maar het was evengoed allemaal erg sfeervol, tot aan vliegende schildpadden die op het plafond waren geschilderd. En de bar zelf was gewoon keurig van bamboe en riet, zoals je verwacht. De verlichting was aan de donkere kant, hetgeen een intiem sfeertje creëerde.
En de cocktails? Hoe waren die? Nou, best heel aardig, maar niet ook niet heel geweldig. We hebben allebei eerst een Mai Tai geprobeerd en daarna een Scorpion. De Mai Tai was zo’n recept met ananassap erin. Niet authentiek dus en veel zoeter, maar deze was op zich helemaal niet verkeerd. De Scorpion hadden we daarna zorgvuldig uitgezocht op het ontbreken van hevige zoetmakers. Dat pakte goed uit. Deze was meteen een stukje steviger van smaak. Zeker geslaagd. En beide drankjes werden geserveerd in zorgvuldig gegarneerde Tiki mokken! Pluspunt!
We besloten nog een derde cocktail toe te nemen, alvorens af te zakken naar de nabij gelegen alternatieve (Parkhof-achtige) kroeg om daar bier te gaan tanken. Schandalig genoeg kozen we beiden voor een niet-tiki cocktail. Mara koos een gin en wodka-gebaseerde kersen(?) cocktail die helaas te waterig bleek door te veel Spa rood. Mijn Cosmopolitan was ook niet de lekkerste die ik ooit heb gedronken, maar ook zeker niet de minste. En het was mooi geweest.
Kortom, we vonden de cocktails van best okee niveau en de ambiance gewoon erg leuk. De muziek vroeg er wel om niet al te lang te blijven hangen (de helft was Richard Cheese-achtige flauwe muzak, gaat snel vervelen), maar paste op zich wel. Een prima plekje om relaxed een tijdje te verpozen in alle rust. De eigenaar bleek een Amerikaan in een Otto’s Shrunken Head T-shirt, en het zou zomaar kunnen dat het menu hier op die tent gebaseerd is. Dus, ben je in Praag: ga gewoon even langs, is leuk.