Cuba: de eindscore
¡Hola!
Weer terug uit het land van mojito’s, daiquiri’s en piña colada’s. Zoals verwacht heb ik me redelijk tegoed kunnen doen aan met name deze drie cocktails. De score komt op zo’n 40 mojito’s, 15 daiquiri’s en ook ongeveer 15 piña colada’s. Plus nog een aantal andere ter variantie. De kwaliteit was, ook niet verrassend, wisselend. In de hotels, en zeker de all-inclusive, kan je vaak maar beter een biertje bestellen, maar op terrasjes en in barretjes is de kwaliteit vaak prima gebleken. Op sommige plekken wordt de suiker ook vers voor je uit het suikerriet geperst, helemaal tof! De daiquiri in El Floridita viel helaas enigszins tegen (lees: toeristenfuik), maar was wel de duurste van de hele vakantie (tegen de 5 euro). De mojito van La Bodeguita del Medio heb ik helaas aan me voorbij moeten laten gaan. De reden dat de balans zo extreem is uitgevallen richting de mojito en niet de daiquiri is dat ze de laatste vaak in een blender pleurden…zonde van de smaak.
Wat betreft andere cocktails, heb ik weinig nieuws ontdekt. De enige die nog enigszins interessant bleek, was een rum-gebaseerde white russian genaamd Trinidario in het hotel bij Trinidad. Maar die was eigenlijk stiekem minder lekker dan een gewone white russian. Creatief zijn ze daar niet echt helaas, of ik heb het gewoon niet kunnen vinden.
Natuurlijk heb op Cuba nog meer gedaan dan me alleen bezig houden met de kwaliteit en diversiteit van de cocktails. Ik heb ook rum gekocht. Om me heen zag ik veel mensen verschillende Havana Club rums als souvenir meenemen, waarschijnlijk aangezien het daar vele malen goedkoper is. Maar ik wilde iets meenemen dat hier niet zo eenvoudig te vinden is (of die ik nog niet eerder heb gezien). Uiteindelijk zijn het twee flessen rum geworden. Eigenlijk anderhalf, want die ene bevat maar 350 ml.
De eerste, Ron Refino Arecha, is een witte rum, die zelfs puur best te versmaden is, zeker voor een witte. Ik kocht ‘m bij een tankstation voor het indrukwekkende bedrag van €0,80. Ondanks die hoge prijs was het het wel waard vond ik. De tweede was nóg duurder (iets meer dan €40) en is een gerijpte van 12 jaar oud, Ron Mulata de Cuba Reserva Real. Die ben ik nu aan het proeven en valt ook zeker niet tegen.
Het lijkt me leuk als we binnenkort weer eens bij elkaar komen om Cubaanse rums te vergelijken. Medereisgenoot Martijn heeft de Havana Club Gran Reserva gescoord waarvan ik de oude versie dus al had, en hij nu de nieuwe. Kunnen we kijken of daar merkbaar verschil tussen zit en de souvenirs van Pipster en Manon van vorig jaar er ook bij pakken.
Wie zegt er nog meer Arrrrrrrrrrr?
Salud, Amor Y Dinero!
Jawel, we gaan voetbal kijken! En rum proeven. Dat belooft nu al een mooie avond te worden. In de Ananas residentie zullen aanstaande vrijdag een aantal mensen samenscholen om onder het genot van een partijtje voetbal op televisie verschillende soorten rum te proeven en te vergelijken. Ja, voetbal, maar geen bier…het is een beetje vreemd, maar wel lekker.
Rum is rum zal je misschien denken. Nou, vergeet het maar. Als je je in de wondere wereld van de tikicocktails gaat verdiepen zal je al snel merken dat er veel verschillende soorten zijn. Niet dat dat erg is (arrrrrrrrr), maar een beginner kan misschien wel wat hulp gebruiken om zich te oriënteren. De boekjes van