Over BBB Remixed, Jenever en Tiki Time #12. En smurfen.

Okee, het duurde wat langer dan verwacht, maar dan heb je ook wat. Zo’n 250 pagina’s vol foto’s, tekeningen, anekdotes en vooral….recepten. Jawel, Beachbum Berry Remixed is binnen. Afgelopen vrijdag werden er zes exemplaren op kantoor bezorgd, en dus ben ik dit weekend meteen begonnen met doorlezen en proberen.

Ik zou er een uitgebreide boekrecensie van kunnen maken, maar dat doe ik niet. Een boekje dat het beste (en verbeteringen) bevat van twee toonaangevende tiki cocktailboeken en daarbovenop nog eens zo’n 100 nieuwe recepten, heeft geen verdere toelichting of aanbeveling nodig. Het ziet er daarnaast nog eens prachtig uit (hoewel ik de oude ringband nog steeds handiger vind). Gewoon kopen dus, zeker als je de Grog Log en Intoxica nog niet hebt.

Nu wil het lot toevallig dat we aanstaande zaterdag wederom bij elkaar gaan komen voor een hapje en een drankje. Eh, drankjes. Het lijkt enigszins aannemelijk dat ik niet de enige ga zijn die iets uit dit nieuwe boekwerk gaat serveren. De afgelopen keer was ik uit tijdnood niet aan voorproeven toegekomen, en dat wilde ik dit keer voorkomen (ook al pakte het gelukkig goed uit). Ik heb dus al een paar (nieuwe) receptjes geprobeerd. Het is zeer waarschijnlijk dat ik zaterdag aan ga komen zetten met de Opaka Raka. Dus kiezen jullie even een ander, okee?

Tijdens een kraambezoekje gisteravond bij mensen die zaterdag afwezig zullen zijn (ook hier gefeliciteerd!) merkte Peter zeer scherp op dat Junipero Gin hem toch direct wel heel sterk deed denken aan juniper berries (goh!), jeneverbessen, en dus jenever. Hoe zou ie smaken met jenever in plaats van (Tanqueray) gin? Het is tenslotte familie. Dat leek me leuk om te proberen, met de beste graanjenever van de hele wereld, uut Grunn. Ehm, nee. Het drankje verliest z’n bite (en smaak), waarschijnlijk omdat de jenever minder sterk is (35% in plaats van 47,3%). Niet onaardig verder, maar hou gewoon het recept uit het boekje aan. Misschien dat de hoeveelheid jenever verhogen helpt, maar ik vermoed dat dat de smaak niet bevordert.

Hoe komt ie zo blauw? Nee, geen blue curacao. Het is de blauwe kleurstof van de Smurfenmoai.

Tot zaterdag!

Favorites (1)

Zoals mijnheer de Strandkammer al opmerkte hebben we op zijn verjaardagspartij voornamelijk teruggegrepen naar onze favorieten. Maar aangezien er van die favorieten ook weer verschillende recepten rondzwerven hier mijn favoriete recept voor de Missionary’s Downfall. Word round the camp fire is dat ons aller Beachbum Berry binnenkort met een update van zijn eerste 2 boekies komt, getiteld Beachbum Berry Remixed. Grappig detail is ook dat de oude boekjes die wij al een paar jaar in bezit hebben inmiddels zijn uitverkocht en voor dikke doekoe op Amazon worden aangeboden. Ik ben benieuwd wat het recept voor de Missionary’s Downfall in dit nieuwe boekje zal zijn, aangezien hij in latere seminars een recept gebruikt dat heel anders is dan dat in de Grog Log. Vooral de toevoeging van honey mix is wat mij betreft een gouden greep wat deze cocktail gelijk tot een all-time favorite heeft gemaakt.

• 1/2 ounce fresh lime juice
• 1/2 ounce peach brandy (Bols is beter dan DeKuyper)
• 1 ounce white Bacardi Havana Club rum
• 1 ounce Don’s honey mix (one part honey, one part water)
• 2 ounces diced fresh pineapple (1 ring)
• 10 leaves fresh mint
• 6 ounces crushed ice

GARNISH: Tip of a mint sprig (3 or 4 leaves on short stem) placed in the center of drink.
Put everything in a blender (except garnish). Blend at high speed for 20 seconds at least one minute. Pour into a saucer champagne Hurricane glass.

De hoeveelheid ijs die je erbij dondert is erg belangrijk. Te veel en hij is niet meer door een rietje te drinken, te weinig en hij wordt te waterig. Een bijkomend voordeel is dat we deze waarschijnlijk tot in het einde der tijden kunnen blijven drinken. Niet zoals onze geliefde cocktails met Lemon Hart Demerara 151. Het gerucht gaat namelijk dat deze key rum, waar eigenlijk geen enkele tiki-lover zonder kan, uit de handel genomen gaat worden. Wordt het tijd om te hamsteren? En zoja, hoeveel flessen dan?

Oud cocktailboek

Potverdikkeme, daar gaat m’n statement dat ik zelden van die boekjes koop. Maar in mijn recent vermelde boekje stond een foto van het hiernaast afgebeelde boekje. Dat maakte me uiteraard nieuwsgierig, een foto van een oud (uit 1950) Nederlands cocktailboek in een nieuw Amerikaans cocktailboek. Ik vond de kaft eigenlijk meteen wel leuk, met die haan erop. Ik ben dus maar even gaan googlen. En verhip! Ik vond er zomaar eentje voor een redelijk schappelijk bedrag op het net. Ik besloot gewoon niet te twijfelen en gewoon te kopen, zonder verder een woord te hebben kunnen vinden over de inhoud en kwaliteit ervan.

Vandaag kreeg ik ‘m binnen. Het is een schattig klein boekje (16×12 cm) met zo’n ouderwetse kaft van linnen. Wel wat beschadigd, maar het zit allemaal nog bij elkaar. Geen probleem. En het ziet er van binnen ook erg leuk uit, met van die karakteristieke lijntekeningen. Het is uiteraard tweedehands, met een bedrijfssticker in de binnenkaft (van een vleeswarenfabriek uit Amsterdam en de naam van een vertegenwoordiger) en de namen plus data van krijgen van twee oude eigenaren (of gevers). Ik vind het schattig. Laat me toch.

Over de recepten maak ik me niet zo veel illusies, het zal weinig spectaculairs bevatten. Maar je weet nooit. Ik heb er vast eentje uitgeprobeerd:

Alligator Club Cocktail

• 30 gram Rye of Canadian Whisky
• 10 gram Benedictine
• het sap van een halve sinaasappel

Shaken en in een cocktailglas doen. Dit is volgens een speciaal recept van de Club of Alligators, een club van Amerikaanse piloten en luchtvaart-technici in Holland. Een cocktail, waarvan ook gewone landrotten in hoger sferen kunnen geraken.

Nieuw cocktailboek

Zo, daar ben ik weer. Zoals ook al snel even gemeld in het gastenboek, heb ik deze week een nieuw cocktailboek binnengekregen. Ik heb eigenlijk maar weinig van die boeken in huis, omdat ik liever één goede dan 20 slechte heb, en ben daarom erg huiverig in de aanschaf ervan. Maar toen ik las dat Robert Hess (van DrinkBoy.com) er eentje uit had gebracht, besloot ik na één enkele recensie plus de introductie op Amazon te hebben gelezen dat ik die wel wilde hebben. De prijs viel erg mee ($12,95 plus verzendkosten) en het is nog handig gebonden ook, met een degelijke harde en geplastificeerde kaft en daarbinnen een ringband, zodat ie open blijft liggen en niet zo makkelijk vies wordt.

Maar het gaat uiteraard om de inhoud. Ik las al dat het naast de vertrouwde recepten ook eigen creaties bevatte en andere nieuwe recepten uit zijn professionele en persoonlijke kring. Vooral dat beeld van nieuwe cocktails sprak me aan, want ik weet inmiddels wel hoe ik een Cosmopolitan, Singapore Sling of Margarita maak. Hiernaast bevat het boekwerk uiteraard ook de gebruikelijke introductie in cocktails, de geschiedenis ervan, welke dranksoorten er zijn en hoe de verschillende cocktailfamilies in elkaar zitten. Allemaal op een erg prettige en vriendelijke manier beschreven. Het hele boek is sowieso erg fris vormgegeven en voorzien van mooie foto’s die me weer doen verlangen naar de zomer. Bonuspunten worden verder verdiend doordat Dhr. Hess in tegenstelling tot veel van zijn collega’s wél een liefhebber van tiki drankjes is.

En dan de recepten. Ik heb ze natuurlijk nog lang niet allemaal uitgeprobeerd, maar wel al wat zitten doorlezen en er inmiddels drie getest. Eentje daarvan kende ik al, de Ramos Gin Fizz (jummie), maar twee andere nog niet. Hierboven afgebeeld zie je de Pepper Delicious, die tot stand komt door het muddlen van paprika en munt. De link zegt rode paprika, Robert Hess kiest voor gele. Net wat je voorkeur heeft. Ik denk dat ik net als Robert de gele mooier vind. Qua smaak zal het weinig uitmaken. Lekker als je van paprika houdt, want dat proef je echt. Naast de munt en de rest uiteraard. En als derde heb ik er eentje van de auteur zelf gemaakt, de Bloomsbury (links). Eigenlijk een vanille-Martini. Ook niet verkeerd.

Conclusie tot dusver: leuke aanvulling op de collectie. Ga ik vaker openslaan en dingen uit proberen. Voor de prijs hoef je het niet te laten.

Boekies

Naast fijne tools als een shaker, ijscrusher, glaswerk, tikimugs en een fruitschaal hebben we natuurlijk ook boekies nodig om de recepten uit te halen. De vele cocktailblogs en -fora op het net zijn een prima bron van informatie maar een goed cocktailboek is hard to beat. Hier volgt een aantal suggesties voor de aanschaf wat cocktailliteratuur. Deze lijst is geenszins volledig, want zo lang ben ik er ook nog niet mee bezig.

Op tikigebied kunnen we vrij kort zijn. De Grog Log, Intoxica!, Taboo Table en Sippin’ Safari zijn standaardwerken. In Grog Log en Intoxica! staan enkel drankjes, in Taboo Table vooral eten, maar het leukste boek is naar mijn mening Sippin’ Safari. The Bum heeft voor dit boek veel interviews gedaan met ex-werknemers van oude tikibars en deze verhalen vond ik erg leuk om te lezen. Daarnaast zijn de recepten weer prima net als in zijn andere boekies. Ook kan je hier uitgebreide informatie vinden over ingrediënten en tips opdoen welke merken je het best kan kopen.

Lees verder…