De Groene Fee…

Zo, de kogel is door de kerk. Ik heb eindelijk een fles absint gescoord. Sinds het verbod op absint dat in heel veel landen aan het begin van de 20e eeuw werd ingevoerd, is men het volgens mij in cocktails noodgedwongen gaan vervangen door ‘slappe aftreksels’ zoals Pernod of Herbsaint (anagram, op één letter na voor zij die dat niet wisten). Maar dat hoeft sinds een aantal jaar niet meer. Het verbod is opgeheven in de meeste landen en er zijn sindsdien vele merken op de markt gekomen. En naar ik mocht lezen, ook heel veel slechte. Het spul is bepaald niet het goedkoopste in de schappen, dus wilde ik me ervan zeker stellen dat ik geen bocht in huis haalde. Ik heb niet alles onthouden van de verschillende merken die gerecenseerd worden op sites als De Groene Fee en La Fée Verte, maar wat ze bij de slijters hier in Alkmaar hebben was geloof ik dramatisch. Het is La Fée geworden, besteld in Engeland (gelijk met de Goslings 151 rum waarover meer op een later moment).

Ik heb nog niet de juiste glazen en lepeltjes gekocht, dat komt wel een keer binnenkort. Maar ik kan er wel al cocktails mee maken. Zo ook die van de afbeelding hierboven, de Absinthe Suissesse. Ik heb recent de instructies van Kaiser Penguin maar weer eens opgevolgd en m’n eigen orgeat gemaakt. Leuk om te doen, en smaakt ook echt naar amandel in plaats van bitterkoekjes (Monin). Het lag ook voor de hand dus om het bij dat artikel vermelde drankje uit te gaan proberen.

Mijn mening: mwoah. Wel lekker, niet bijster bijzonder. Aangezien je met zowel eiwit als room aan de slag gaat, moet je je helemaal de tyfus schudden om de juiste textuur te krijgen. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Ramos Gin Fizz, loont deze naar mijn idee minder de moeite. Maar toch even hier het recept:

• 2oz absint
• 1½oz orgeat
• 1½oz (slag)room
• 8 druppels orange flower water
• 1 eiwit

Schudden met crushed ijs tot je om je moeder gaat schreeuwen, en strainen in een cocktailglas.

Binnenkort meer (tiki?) absint probeersels…