Mooi roze is niet lelijk

Ik ben de laatste tijd een beetje bezig om wat meer cocktails met bijzondere ingrediënten uit te proberen om te kijken of dat nog verrassende drankjes oplevert (zoals de FIN). Gisteren pakte dat uit in een minder geslaagd experiment, maar de hiernaast afgebeelde cocktail maakt mij wel gelukkig. Het is (wederom) afkomstig van het blog van TraderTiki, en gebruikt pitayasiroop als ‘gek’ bestanddeel.

Het is niet helemaal hetzelfde als op zijn blog, aangezien hij op zijn blog een vrucht had die ook van binnen roze was. Die van de Sultan (€0,79) was wit van binnen, een andere variant. Het schijnt qua smaak weinig te verschillen, maar de kleur is natuurlijk behoorlijk anders. Ik heb thuis wel de luxe van een sapcentrifuge en was daardoor aanzienlijk minder tijd kwijt. En ik kon ‘m alsnog knalroze maken door er ook wat van de schil doorheen te raggen.

Verder heb ik natuurlijk weer net niet dezelfde witte rum, en ook geen St. Germain. Maar goed, vervangen is ook geen ramp. Het aroma dat de St. Germain zou moeten verzorgen is bij mij vervangen door de bijzondere geur van de geselecteerde witte rum. Mijn recept:

• 1½ oz Black Cat (met Havana Club was ie ook prima)
• 1½ oz Pitayasiroop
• ½ oz vers limoensap
• ½ oz Parfait Amour

Schudden en strainen in een cocktailglas.

Ik weet natuurlijk niet of ie qua smaak echt hetzelfde is zoals beschreven, maar dat boeit me niet zo. Ik vind ‘m persoonlijk prima namelijk. Redelijk zoet met een bijzonder bijsmaakje. Op naar de volgende vrucht. Ik zat afgelopen maandag een borreltje te drinken in de kroeg en daar had Marije dit boekje toevallig bij zich…ik ga een nieuwe vrucht uitzoeken…