Tiki Time – De Halloween editie

Wegens verplichtingen in Parijs rondom een optredentje van Tom Waits aldaar uitspattingen in het Bolletjescafé te Warmenhuizen, had er zowaar een Tiki Time plaatsgevonden zonder mijn aanwezigheid. Schande! Gelukkig kon ik er afgelopen zaterdag wel weer bij zijn, tot groot plezier van alle overige aanwezigen. Ik heb 5 minuten geleden, tijdens het drinken van een overheerlijke Nui Nui in mijn zojuist door Tiki Riki langsgebrachte Mauna Loa Tribute Mug, besloten dat ik ook gewoon maar even een verhaaltje ga tikken over hoe ik afgelopen zaterdag heb ervaren. In het bijzonder natuurlijk de drank, want daar gaat deze site tenslotte uiteindelijk over.

Voordat ik in ga op de drank, wil ik toch ook niet onvermeld laten dat het eten in bijna overweldigende hoeveelheden aanwezig was, en ook bijzonder goed smaakte allemaal. Hulde aan alle koks!

Er was vooraf enige twijfel of deze editie op vrijdag of zaterdag zou plaatsvinden. Vrijdag was het natuurlijk Halloween, een prachtige gelegenheid om er een thema aan op te hangen. De zaterdag bleek beter uit te komen, maar het Halloween thema bleef evengoed toch enigszins overeind. Citrus Ciel had zelfs iets hekserigs aangetrokken aldus haarzelf. En de cocktails werden ook op het thema aangepast. Op het menu stonden (in chronologische volgorde): Mali-boo Witches Brew (met Cruzan Coconut in plaats van Malibu), Spindrift, Aku-Aku Gold Cup (omgedoopt tot Dracu-Dracu Gold Cup), de 1934 Zombie Punch, en een Dra’Kahlúa.

De eerste was van mijn hand. Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik de laatste tijd wat meer geneigd ben bescheiden cocktails te drinken met ten hoogste 4 ingrediënten en niet meteen een tiki mok van een halve liter vol. Deze paste helemaal hier helemaal bij naar mijn idee. Ik vond ‘m gezien de ingrediënten best tiki, en niet zo lastig te maken (ik ben die luie gast). Het was ook een goede geledenheid om die fles Cruzan eens uit de kast te trekken (want Malibu is lame), aangezien ik die eigenlijk niet vaak genoeg gebruik. Toen ik het receptje tegenkwam, had ik al het vermoeden dat het best eens lekker zou kunnen zijn. Ik had gelijk. Vind ik dan. En het bleek dat er meer die mening waren toegedaan.

Daarna serveerden Bart en Lonn hun Spindrift. Die had ik zelf al eens (op Tiki Time #4) bij hen thuis geserveerd. Omdat ie erg okee is. Dat vonden zij klaarblijkelijk ook. Wat kan ik zeggen? De spindrift was ook nu weer zeer okee. Fijn drankje.

Het vervolg kwam in de vorm van twee brandende Volcano Bowls gevuld met Aku-Aku Gold Cup. Mooi gezicht hoor. En het smaakte ook prima. De vertrouwde tiki-smaak. Daar is helemaal niets mis mee (het is zelfs erg lekker), maar het verrast niet erg meer moet ik eerlijk zeggen. Ik raak afgestompt ben ik bang.

Een Halloween Tiki Time is natuurlijk niet compleet zonder een zombie. Die was er dan ook in de vorm van de dodelijke, maar oh zo lekkere 1934 Zombie Punch van Donn The Beachcomber. Er werd nog gespeculeerd om ‘m in een wat kleinere portie te maken. Maar volgens mij hadden Pipster en ik dorst daar in de keuken. Gewoon een hele dus, met op de bodem een creatief bedachte oogbol (een lychee noot met blauw besje erin).

Als laatste drankje verzorgden Chris en Elise een Dra’Kahlúa. Tijdens het zoeken naar mijn keuze van de avond was ik deze ook tegengekomen. Ik zag de ingrediënten en was erg bang voor een vieze cocktail. Dat bleek niet het geval. Ondanks de wat vreemde combinatie van dranken was ie eigenlijk best heel prima. Hij was niet voorgeproefd, dus het gokje pakte goed uit.

Daarna was het menu afgewerkt. Sommigen gingen over tot het nuttigen van een biertje (schande!), anderen nuttigden nog een bescheiden cocktail. En toen was het opeens laat.

Samenvattend: geslaagde editie vond ik. Ik vond alle cocktails gewoon lekker dit keer. Alleen…mag de volgende keer de Playstation gewoon weer uit? Het is even leuk hoor dat SingStar, maar van mij hoeft het niet zo. Blijkbaar zelfs niet als ik al een zombie achterover heb geslagen. Ik vond het niet echt een bijdrage aan de sfeer persoonlijk. Dat quiz-spelletje vond ik daarentegen wel okee.

Gastheer en -dame: dankie! Ik hoop dat de puinhoop in de keuken een beetje mee viel de volgende ochtend/middag…

En nu is de Nui Nui op.