Tiki Time #2

Het is inmiddels al weer bijna twee weken geleden, maar nu heb ik dan eindelijk even tijd om de foto’s bij elkaar te zoeken en een verslagje te tikken van de tweede tikitime en de eerste waarbij ik gastheer mocht zijn, afgelopen 5 januari. We zouden deze avond uiteindelijk 7 drankjes voorgeschoteld krijgen, waarvan twee uit de nieuwe schaal voor Rick van Sas.

Peter en Cecilia serveerden de eerste cocktail. Zeer controversieel geen tiki cocktail maar eentje uit de Delicious. Het was er eentje met o.a. gin en verschillende kruiden en specerijen. Erg leuk versierd met schattige duivelshoorntjes. De eerste slokjes vond ik erg lekker (en pittig), maar daarna vond ik persoonlijk de smaak vrij snel wegzakken en een beetje niets-aan-de-hand worden. Sorry…

Hierna kwam ikzelf met mijn drankje. Niet lang daarvoor al eens geprobeerd en okee bevonden door mijzelf. Maar nog niet in de Trader Vic mokken inclusief geflambeerde limoenhelft. Mijn vorige (en eerste) brandende cocktailexperiment resulteerde in een aangebrande Leffe onderzetter en wat gesmolten plastic. Deze ging beter. Ik vind het drankje zelf ook nog steeds erg lekker. Ik geloof dat meer mensen dat vonden.

Als derde was Chris aan de beurt, op het laatste moment aan de line-up toegevoegd wegens ziekte van Fred en Manon. Hij stelde niet teleur. De tiki mokken konden de kast uit voor een heerlijk tikidrankje van de hand van Jeff Berry, de Ancient Mariner. De garnering was helemaal in orde, evenals de cocktail zelf. Niet te zuur, niet te zoet, en heerlijk fris. Jummie.

Daarna: nog twee mensen die er de eerste keer niet bij waren. Inge en Michael verzorgden, hoe kon het ook anders, een Pisco Sour (Michael’s bijnaam, e-mail adres, padvindernaam, whatever). Weer andere glazen, deze in chique champagne flutes met een subtiel schijfje limoen er op plus een schuimkraag van eiwit. Ik had deze nog nooit gedronken, hoewel het (voor zover ik in kan schatten) een redelijk populaire cocktail is. En terecht. Moeilijk plaatsen wat er nou precies zo lekker aan was, maar dat vond ik ‘m wel. Goed uitgebalanceerde smaak.

Toen was het tijd voor de geplande cocktail uit de bowl, de Blood of the Kapu Tiki. Tijdens de vorige tikitime viel de Kava Bowl van Trader Vic ons allemaal wat tegen. Deze was minder zuur en duidelijk lekkerder, en volgens mij binnen een paar keer ademhalen op.

Daarna waren we al weer toe aan het laatste tiki drankje. Rick’s Puka Punch van de Tiki-Ti uit LA. Ik mocht even assisteren bij de garnering en miste dus het verrast zijn bij het opdienen. Wow! Je zou de garnering enigszins overdreven kunnen noemen, maar dat was ie natuurlijk niet. De gebruikte hurricane glazen zijn van zichzelf al mooi, maar met een enorme paraplu en een halve kilo fruit erop zijn ze nog net iets mooier. Volgens mij zijn ze ervoor gemaakt. En het drankje? Ook errûg fijn. Een typische goeie tiki cocktail: een mengeling van allerlei smaaksensaties door elkaar met geen één die overheerst, maar wel met die typische exotische smaak van vruchten en verschillende rum. De juiste uitsmijter, zeer zeker.

Toch kwam er nog een uitsmijter achteraan. Rick was even langs huis en had maple syrup meegenomen. Bij de zombie taste-off was ie al gedronken en nu weer: nog een bowl, de Volcano. Met drie kraters dit keer. De smaak was al bekend, en daarom was ie zo op.

Daarna hebben we nog even nagezeten, en vervolgens de avond afgerond. Behalve Rick en mijzelf. We vonden het nog nodig om dark jamaican rum te gaan vergelijken. Meer specifiek: het verschil tussen de Appleton Estate Extra en Myers Original Dark. Dus….nog twee coconauts (niet-brandend nu) gemixt en vergeleken. Mijn conclusie: duidelijk verschil van smaak, maar ik ben er niet uit welke nou lekkerder was. Ze waren anders en kunnen (naar mijn idee) allebei een andere rol vervullen in een cocktail. De Appleton is duidelijk subtieler en breder van smaak, de Myers is heftiger van smaak (rum met de hoofdletter R).

Ten slotte mijn conclusie: ik vond het een erg geslaagde avond. Zouden we zomaar nog een keer kunnen doen. Allen bedankt voor de aanwezigheid en gezelligheid! En voor de verzorgde hapjes natuurlijk, je zou ze bijna vergeten door alle dranklijpheid.